Aanvankelijk was de functie van de zeppelins het vliegen van verkennings-missies. Deze werden al snel overgenomen door vliegtuigen, die daarvoor handelbaarder waren.

Vrij snel werd de opdracht omgetuned in het bombarderen van Londen. De eerste test werden gedaan met het bombarderen van de Britse kuststeden.

De bombardementen boven Londen veroorzaakten schade en er vielen dodelijke slachtoffers. De verhouding met de grootte van deze luchtschepen en de schade viel echter zeer goed mee. Het aantal doden bleef beperkt. Uiteraard was elke dode er één te veel.

Het psychologisch trauma was voor de Britten echter zeer groot. Ze waanden zich op hun eiland ongenaakbaar en nu werden ze vanuit grote hoogte bestookt zonder dat zij weerwerk konden leveren.

Hun afweergeschut kon de luchtschepen niet treffen en hun vliegtuigen waren al even ondoeltreffend en konden zelfs niet in de buurt van de monsters komen.

Zeppelins bezorgden de Britten eerder frustratie en paniek. Hun moraal ging enorm de diepte in als de zeppelins boven Londen in groepen van 3 à 5 toestellen verschenen.

Bij mistig of slecht weer werden de missies naar Londen afgebroken. Om veiligheidsredenen mochten de luchtschepen niet naar hun basis terugkeren met hun bommen aan boord. Daarom werden ze dan gedropt boven de Franse Kanaalhavens Calais en Duinkerke of als ze meer naar de andere zijde waren afgedreven op Antwerpen.